دوره 18، شماره 22 - ( 9-1402 )
جلد 18 شماره 22 صفحات 13-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین، قزوین، ایران
چکیده: (102 مشاهده)
هدف از پژوهش حاضر بررسی شیوه فرزند پروری در والدین کودکان با اختلال بیش فعّالی/کمبود توجّه و کودکان عادّی بوده است. روش این پژوهش از نوع تحقیقات بنیادی و شیوه‌ی اجرای آن توصیفی از نوع پس رویدادی است. جامعه آماری عبارت بود از کلّیه‌ی والدین کودکان 6 تا 12 ساله با اختلال بیش فعّالی/ کمبود توجّه که در سال 92-1391به مرکز درمانی اخوان در تهران مراجعه کرده بودند و تمامی والدین دانش‌آموزان عادی که در سال تحصیلی 92-1391 در مدارس ابتدایی دخترانه و پسرانه منطقه 6 تهران در حال تحصیل بودند. تعداد نمونه 99 نفر بوده که 60 نفر از آن‌ها مربوط به والدین کودکان عادّی و 39 نفر از آن‌ها مربوط به والدین کودکان مبتلا به بیش فعّالی- نقص توجّه بود که از روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای برای گروه عادّی و از روش نمونه‌گیری تمام شمار برای گروه بالینی استفاده شد. داده‌های پژوهش با استفاده از پرسشنامه اطّلاعات فردی، سبک والدگری آلاباما توسّط والدین جمع‌آوری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌‌ها از روش‌های آماری t نمونه‌های مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که شیوه فرزندپروری تنبیه بدنی و فقر نظارت و مراقبت در والدین کودکان عادّی کمتر از والدین کودکان مبتلا به اختلال نقص توجّه و بیش فعّالی است و همچنین، شیوه فرزندپروری سایر شیوه‌های انضباطی و مشارکت در والدین کودکان عادّی بیشتر از والدین کودکان مبتلا به اختلال نقص توجّه و بیش فعّالی است. امّا از نظر میزان شیوه‌ی فرزندپروری والدگری مثبت و شیوه‌ی نظم و انضباط متناقض بین دوگروه از والدین، تفاوت معناداری وجود ندارد.
واژه‌های کلیدی: شیوه فرزندپروری، اختلال بیش فعّالی و کمبود توجّه
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1402/12/21 | ویرایش نهایی: 1402/12/21 | پذیرش: 1402/9/10 | انتشار: 1402/9/10
دریافت: 1402/12/21 | ویرایش نهایی: 1402/12/21 | پذیرش: 1402/9/10 | انتشار: 1402/9/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |